τεκτονομεταμορφικός

-ή, -ό, Ν

γεωλ. αυτός που είναι τεκτονικής και μεταμορφικής προέλευσης συγχρόνως.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. tectonometamorphique < τέκτων, -ονος + μεταμορφικός].